رودک عسل خوار از دیگر گونه های جانوری منطقه است که حضور آن در محدوده چاه میل، کمر بازرگان، کوه دوسر و سامری به اثبات رسیده است. این گونه شبگرد با ناخن های قوی خود سوراخ هایی می کند و یا در سوراخ های طبیعی، شکاف سنگ ها و سوراخ درختان لانه می سازد. برای یافتن عسل از درختان بالا می رود. بعضی خصوصیاتش نظیر راه رفتن و جست و خیز شبیه خرس است. به علت ایجاد بوهای بسیاری تند از غده های زیر دم، داشتن دندان های تیز و آرواره های قوی ،پوست کلفت و چرم مانند و حالت تهاجمی به او لقب جنگجوی بدون رقیب داده اند. رودک قادر است در پوست خود که بسیار شل است بچرخد و با این عمل می تواند حتی حیوانی را که پشت گردنش را گرفته گاز بگیرد. این حیوان همه چیزخوار است و از میوه ها ،مهره داران کوچک، پرندگان و تخم آنها و لاشه حیوانات تغذیه می کند. رودک عسل خوار حیوان بسیار کمیابی است و در کشور به علت داشتن لانه قابل دسترس و آسیب پذیر، تخریب زیستگاه و اعتقاد مردم بومی مبنی بر اثرات درمانی چربی این حیوان نسل آن به شدت در معرض خطر قرار دارد[foogallery id=”287″]
